کد مطلب:315113 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:203
حضرت عباس مرا شفا داد
سید طالب مصطفی الفائزی آل طعمه، یكی از خادمان روضه مقدسه ی امام حسین و حضرت عباس علیهماالسلام است، او چنین نقل می نمود:
در حدود سال 1970 میلادی بود، بیماری به اتفاق خانواده اش وارد حرم حضرت اباالفضل علیه السلام شد، او عقب افتادگی ذهنی داشت و نمی توانست راه برود و روی پای خود بایستد، پاهای خود را می كشید و به طور نشسته حركت می كرد تا اینكه به طرف ضریح مطهر رفت، طبق عادت متعارف دور ضریح طواف می نمود و برای شفای خود متوسل به حضرت اباالفضل العباس علیه السلام شده بود، هم چنان كه از پیش متوسل می شد.
یك مرتبه در بین طواف متوجه شد كه می تواند برپا بایستد، ایستاد، از خوشحالی به طرف مرقد مطهر حضرت اباعبدالله علیه السلام می دوید و فریاد می زد: شافانی العباس؛ حضرت عباس علیه السلام مرا شفا داد.
مردم با دیدن این منظره تعجب نمودند و اطراف خانواده اش را گرفته بودند و از عنایات و الطاف حضرت باب الحوائج اباالفضل علیه السلام نسبت به بیماری - كه پزشكان از معالجه ی او ناتوان بودند - در شگفت شده بودند. [1] .
در حدود سال 1970 میلادی بود، بیماری به اتفاق خانواده اش وارد حرم حضرت اباالفضل علیه السلام شد، او عقب افتادگی ذهنی داشت و نمی توانست راه برود و روی پای خود بایستد، پاهای خود را می كشید و به طور نشسته حركت می كرد تا اینكه به طرف ضریح مطهر رفت، طبق عادت متعارف دور ضریح طواف می نمود و برای شفای خود متوسل به حضرت اباالفضل العباس علیه السلام شده بود، هم چنان كه از پیش متوسل می شد.
یك مرتبه در بین طواف متوجه شد كه می تواند برپا بایستد، ایستاد، از خوشحالی به طرف مرقد مطهر حضرت اباعبدالله علیه السلام می دوید و فریاد می زد: شافانی العباس؛ حضرت عباس علیه السلام مرا شفا داد.
مردم با دیدن این منظره تعجب نمودند و اطراف خانواده اش را گرفته بودند و از عنایات و الطاف حضرت باب الحوائج اباالفضل علیه السلام نسبت به بیماری - كه پزشكان از معالجه ی او ناتوان بودند - در شگفت شده بودند. [1] .
[1] همان مصدر.